Doskonale pamiętam dzień, kiedy moja ciotka, siostra mojego ojca, postanowiła przyjąć mojego chorego tatę do swojego domu. Jej słowa były ostre i niezapomniane. Wygłaszała wielkie przemowy, które mogłyby zostać zapisane w książce z pamiętnymi cytatami. Moja ciotka nie była szczególnie miła. Obrażała nas na różne sposoby, oskarżając o chęć porzucenia naszego biednego, słabego ojca.